فرستندههای گرمايی در محيط‌هاي توليدي صنعتي به عنوان بخشي از كنترل فرآيند، به كار مي‌روند؛ زيرا آنها مي‌توانند بازخوردهاي گرمايی مربوط به مراحل مختلف فرآيند توليد را مهيا كنند. براي محقق كردن اين امر، يك فرستنده گرمايی سيگنال توليد شده توسط حسگر دمايی (همانند ترموكوپل[thermocouple]) را تشخيص مي‌دهد و سپس از اين سيگنال استفاده مي‌كند تا سطح گرمای موجود را تشخيص دهد. سپس داده‌هاي مربوط به دما، تبديل به انواع مختلفي از سيگنال مي‌شود و متعاقبا به يك دستگاه دريافت‌كننده تعريف شده، فرستاده مي‌شوند.
چندين نوع مختلف از فرستندههای گرمايی وجود دارند كه بر روي انواع متفاوتي از تجهيزات مستقر مي‌شوند. سه طبقه كلي براي فرستندههای گرمايی وجود دارد: فرستندههای ايمن در برابر باد و باران يا فرستندههای ايمن در برابر افنجار، فرستند‌های نصب شده بر روي صفحه يا ريل DIN، فرستندههای كه بر روي سر فرد قرار مي‌گيرند. سه نوع كلي از تجهيزات استقرار فرستنده وجود دارد: تجهيزات ريلي، ميداني و قرارگيرنده بر روي سر. برخي از فرستنده‌ها بر اساس روش استقرار آنها نام‌گذاري شده‌اند؛ اين موضوع به اين معني است كه ميان روش استقرار و نوع فرستنده، هم‌پوشاني وجود دارد.
جدول محتوا
- فرستندههای ايمن در برابر باد و باران يا فرستندههای ايمن در برابر افنجار؛
- فرستند‌های نصب شده بر روي صفحه يا ريل DIN؛
- فرستندههای كه بر روي سر قرار مي‌گيرند؛
- فرستندههای كه در محيط قرار مي‌گيرند.
فرستندههای ايمن در برابر باد و باران يا فرستندههای ايمن در برابر افنجار
هنگامي كه يك فرستنده در شرايطي به كار گرفته مي‌شود كه بايد در برابر فرسايش و استهلاك مقاومت كند؛ بايد از يك فرستندههاي ايمن در برابر باد و باران يا فرستندههاي ايمن در برابر افنجار استفاده كنيم. اين نوع خاص از فرستنده‌ها داراي يك محفظه خارجي هستند كه معمولا از استيل ضدآب يا يك ماده مقاوم در برابر انفجار درست شده است؛ اين محفظه به خوبي مهر و موم شده است تا بتواند از قطعات داخلي حساس، محافظت كند. فرستنده به صورت داخلي به دو بخش تقسيم شده است: يك بخش داراي حسگر و بخش ديگر داراي قطعات الكترونيكي مربوط به محاسبة دما و ارسال سيگنال جديد است. معمولا فرستندههاي ايمن در برابر باد و باران يا فرستندههاي ايمن در برابر افنجار داراي دقت بالايي هستند و مي‌توان در صورت نياز، به صورت محلي آنها را تنظيم كرد و يا به آنها نظارت داشت.
فرستند‌های نصب شده بر روي صفحه يا ريل DIN
ريل DIN براي استقرار سوئيچ‌ها، رله‌ها و فرستنده‌ها استفاده مي‌شود. ابزار ريل به خودي خود يك قطعه فلزي است كه به گونه‌اي طراحي شده است تا بتواند با بهره‌گيري از يك گيره فنري، يك دستگاه (همانند فرستند) را به خود متصل كند؛ اين دستگاه بر روي ريل مي‌لغزد و سپس در جايگاه ايمن قرار مي‌گيرد. ريل فلزي همراه با فرستنده را مي‌توان به يك صفحه يا يك ديوار متصل كرد. كلمه مخفف DIN به معناي يك موسسه آلماني براي استانداردسازي است. يكي از نام‌هاي ديگر فرستندههاي ريل DIN، فرستندههاي مستقر شده بر روي صفحه است كه از آنها در موارد مختلفي استفاده مي‌شود؛ زيرا به كارگيري آنها هزينه كمي در پي خواهد داشت، به علاوه آنها مي‌توانند با طيف وسيعي از حسگرها همكاري كنند. به علاوه با توجه به ريل DIN، آنها به راحتي در محيط نصب مي‌شوند. آنها از فرستندههاي ايمن در برابر باد و باران يا فرستندههاي ايمن در برابر افنجار، دقت كمتري دارند؛ زيرا براي اينكه از فرستنده محافظت شود، نياز به سيم‌پيچي مازادي خواهد بود. در حوزه فرستندههاي گرمايي، روش ريلي به عنوان قديمي‌ترين روش استقرار شناخته مي‌شود.
فرستندههای كه بر روی سر قرار مي‌گيرند
فرستندههاي كه بر روي سر قرار مي‌گيرند در اتصال با سر فرد هستند و يا يك محفظه خارجي براي حسگر دارند. به علت طراحي خاص آنها، نصب آنها ساده است و به كمترين سيم‌پيچي ممكن نياز دارند؛ زيرا حسگر موجود بر روي سر به سادگي تبديل به فرستنده گرمايي خواهد شد.
فرستنده‌هاه كه در محيط قرار مي‌گيرند
يك نوع خاص از فرستندههاي گرمايي هستند كه داراي يك محفظه خارجي خواهند بود؛ اين موضوع باعث مي‌شود كه آنها در شرايط محيطي خطرناك كه نياز به محافظت بيشتر داريم، مناسب باشند. به عنوان مثال مي‌توان به عمليات‌هاي صنعتي با بازدهي بالا اشاره كرد. فرستندههای محيطي را مي‌توان نزديك به حسگر قرار داد، در اين صورت مي‌توان قدرت سيگنال را افزايش داد.
